માણસને જરા ખોતરો, ને ખજાનો નીકળે,
સાચવીને સંઘરેલો, એક જમાનો નીકળે.
મળે કશે આખી જિંદગી જીવતી દટાયેલી,
થાય બેઠી, બસ એક જણ પોતાનો નીકળે.
જરૂર નથી કે સીધાં દેખાતાં જ સારાં હોય,
કદી કોઈ અડીયલ પણ, મજાનો નીકળે.
રખે માનશો, હેવાનિયત હૈવાનો જ કરે,
કદી, સજ્જનમાંથીય ઘણા, શૈતાનો નીકળે.
ઘા બધે જ મળે છે, ચાહે ગમે તેને ખોતરો,
કદી બહાર, કદી અંદર, નિશાનો નીકળે.
કંઈ જ નક્કી નહીં, આ તો માણસ કહેવાય,
બહારથી પોતાનો, અંદર બીજાનો નીકળે.
​🍃🍃🍃🍃Jeet"s🍃🍃🍃🍃​